Alzheimer Evreleri

ERKEN EVRE

Bu dönem genellikle hasta yakınları tarafından gözden kaçırılır ve genel bir düşünce olan yaşlanmanın normal bir parçası gibi algılanabilir. Hastalığın başlangıcı sinsi olduğu için ilk belirtilerin ne zaman ortaya çıktığını net olarak saptamak güçtür.
Klinik olarak teşhisi sağlayan bulgu ve belirtilerin görülmesinden 20 yıl önce de bu evre başlamış olabilir.
Bu dönemde en belirgin bulgu unutkanlıktır. Yakın zamanda yaşananları hatırlamazken, uzak geçmişi unutmaz.
Eşyaları yanlış yere koyabilir.
Kelime bulma zorluğu çekebilir, zamanı şaşırabilir, özellikle tanımadığı ,bazen de tanıdığı yerlerde kaybolabilir
Bilinen objelerin isimlerini hatırlamayabilir.
Mevsime uygun giyinmeyebilir.
Tanıdıklarının isimlerini unutabilir.
Karar vermekte inisiyatif almakta zorluk çekebilir.
Çabuk sinirlenme, ani patlamalar, içe kapanma gibi kişilik değişiklikleri gösterebilir.
Hobi ve etkinliklere ilgisini kaybetmeye başlar.
Banka hesabı ve faturaları takipte güçlük, bazen para hesaplarında karıştırma veya giysi seçiminde hatalar dışında günlük yaşamda fazla bir bozulma yoktur.

Hastalık ilerledikçe , belirtiler daha belirginleşmeye ve günlük yaşamı daha çok etkilemeye başlar.
Hasta giderek daha çok unutkan olur, defalarca aynı soruyu sorabilir. Yakın zamanda yaşanmış olayları hiç olmamışçasına siler.
Tek başına sorunsuz bir şekilde yaşaması giderek güçleşmeye başlar. Alışverişte güçlükler yaşamaya başlar.
Amaçsız gezinebilir.
Uyku problemleri ortaya çıkabilir.
Akşama doğru bilişsel ve davranışsal belirtilerde kötüleşme daha çok görülür.
İdrarını kaçırma ve tutamama olabilir.
Banyosunu, temizliğini hatırlatmak, kısmen de yardım etmek gerekir.
Konuşurken takılmalar, duraksamalar ortaya çıkabilir.
Karışık cümleleri anlamakta güçlükler başlar.
Kendi başına bırakılırsa kaybolabilir.
Davranışsal belirtiler ise hayaller, hezeyanlar, inatlaşmayla hırçınlık şeklinde başlayabilir.

Bu dönemde hasta yardımsız yaşayamaz, artık yakın belleği tamamen yıkıktır ve geriye doğru bellek bozukluğu giderek genişlemeye, daha uzak geçmişi de kapsamaya başlar.
Giderek hasta kendini iyi ifade edemez, son dönemlerde artık hiç konuşamaz hale gelir, söylenenleri de anlamaz.
Aile bireylerini duygusal olarak tanıyabilir, ancak kim olduklarını bilmez, isimlerini hatırlamaz.
Giyinmesi, temizliği giderek yemek yemesi için tam yardım gerekir.
Hareket etmesi epeyce kısıtlanır.
Hezeyanlar ve halüsinasyonlar başlayabilir.
Artık çok yakınlarını dahi tanıyamaz.
İdrar ve daha sonra dışkı tutmada sorunlar başlar.
Son dönemdeki hasta bakıma tam muhtaç, konuşmayan, anlamayan, genelde sakin, bırakıldığı yerde oturan, yürümesi yavaşlamış veya yardımsız yürüyemeyen , en sonunda yatağa bağımlı bir hastadır.